Reji: Ertem Eğilmez

Oyuncular: Müjde Ar, Şener Şen, Uğur Yücel, Necati Bilgiç, Üstün Asutay

“Benim hayatım arabesk. Senin de, onların da, herkesinki arabesk. Arabeski yapanı da, arabeskten kaçanı da, alayımız arabesk yaşıyoruz. Çünkü biz ne kadar kaçsak da arabesk içimizde.” diyen Ertem Eğilmez’in “Vasiyet” filmi. Klasik Yeşilçam sinemasının klişeleşmiş trüklerini, kalıplarını abartılı bir yaklaşım içinde tiye alan, kimi yerde sorgulayan, bir başka deyişle “günah çıkartan bir melodi antolojisi”.

Hastalığı nedeniyle John Huston usta gibi bu son filmini, tekerlekli sandalyede yöneten Eğilmez, öyküsünü yüzlerce kez kullanılan bir “şablon üçlemesi” üzerine oturtmuş. Bir aşık çift ve onları ayırmak için aralarına giren bir kötü adam. Ağa kızı Müjde’yi babası, çocukluğundan beri birbirlerini tanıdıkları yanaşma oğlu Şener’e vermez. Aşıklar kaçarlar. Ama çocukluk arkadaşları Kaya her yerde peşlerindedir. Birbirlerine kavuşamayan aşıklar, yıllar sonra yaşlandıklarında melekler gibi kanatlanıp, el ele göklere uçarlarken yine karşılarında kıskanç, kötü adam Kaya’yı bulacaklardır. Türk sineması tarihinde, üstelik yerli film seyircisinin kendi ürünlerine sırt çevirdiği bir dönemde, soluk soluğa maç seyreder gibi izlenip bir milyarı aşan hasılatıyla rekor kıran popilist bir “kara güldürü” denemesi. 26. Antalya Festivali’nde (1988) “jüri özel ödülü” alan Eğilmez’in yerli sinemayı alaya alıp (kendini de dahil ettiği) seyirciyi sömürenleri teşhir etmesi, bazı meslektaşlarını rahatsız etmişti. Filmin tüm oyuncuları dört dörtlük bir oyun paslaşması içinde. Gazinocular Kralı Kabadayı Ekrem rolüyle, “Baba” daki Marlon Brando’yu taklit eden Uğur Yücel de özellikle anılmaya değer. Sonuç olarak derinliği olmayıp, yalnızca kaba çizgilerle geliştirilse de geçmişteki Yeşilçam sinemasına bir ayna tutması açısından kendi içinde önemli bir çalışma.

Kaynak: Agah Özgüç, Bilgi Yayınevi.