Bu gezegen sakinlerinin (bazıları henüz farkında olmasalar bile) önemli bir görevle burada olduklarına inanıyorum ve sanırım benimki görünür olanı alıp, sıkıcılığını bozup başka bir şekilde gösterebilmek. Hava bükücü olamasam bile görüntüleri dönüştürebiliyorum.
İnsanlara algılanan gerçekliğin binlerce varyasyonu olabileceğini ve sadece bir tanesine sıkışıp durmamalarını hatırlatmak istiyorum. Çünkü aramızdan en mutsuz olanlar hayal kurmayı unutanlar.
Önceleri gözümü kapadığımda göz bebeğimin tam tersi yöne yani aklıma doğru döndüğünü ve bu şekilde hayal edebildiğimi düşünürdüm. Hala sanki öyleymiş gibi, kapakları indirdip biraz aklıma bakıyorum ve sonra orda aklımda gördüğümü, hayatın tüm içeriğini kendi algıladığım öz biçimiyle aktarmaya çalışıyorum.
Görüntünün hangi malzemeyle ve nasıl yapıldığını önemsemiyorum, aklıma bir fikir geldikten sonra o sıradaki duruma en müsait malzemeyle gerçekleştirmeye bakıyorum.
Tek derdim hayal ettiğim görüntüleri herhangi bir şekilde başkaları tarafından da görünebilir yapabilmek. Çünkü bu gezegen yalnız hayal kurmak için fazla kalabalık.
No Comments